Oprócz powszechnie znanych narzędzi jak zmiana oprocentowania stóp procentowych, zawierania transakcji terminowych na rynku OTC, interwencji skupu walutowego czy emisji pieniądza banki centralne i nadzór bankowy posiadają w swoim arsenale również narzędzia niekonwencjonalne. Jak choćby modne ostatnio luzowanie ilościowe QE? Służą one podtrzymaniu kursu waluty, zwiększeniu płynności rynków finansowych, zapobieganiu kryzysowi, przekłuciu bańki spekulacyjnej czy “stymulacji” gospodarczej.
W poście chcę się na nich skupić i po krótce opisać ich mechanizm działania oraz wpływ na rynek. Pomijam drastyczne narzędzia rządowo-legislacyjne jak wprowadzenie dewiz, nacjonalizacja banków czy zamrożenie cen, bo ich mechanizm działania i cel jest zdecydowanie inny a skutki często opłakane. Zresztą nie wiadomo czy obecne narzędzia też nie przyniosą tragicznych skutków dla gospodarki, wszystko jeszcze przed nami 🙂 .
Luzowanie Ilościowe – Operacja ta zmienia wielkość i kompozycję bilansu banku centralnego poprzez zakup na rynku wtórnym obligacji. Oczekiwanym skutkiem tej operacji jest spłaszczenie krzywej dochodowości i zmniejszenie rentowności obligacji. Operacja ta w ostatnim czasie jest masowo stosowana przez FED i Bank Anglii BOE.
Ciekawostką jest fakt, że nie spowodowało ono hiperinflacji mimo wlania do systemu finansowego bilionów dolarów, prawdopodobną przyczyną tego faktu jest to, że te pieniądze zostały wlane w rynek między bankowy a nie do realnej gospodarki (Teoria Piotra Kuczyńskiego z Xelionu).
Luzowanie Kredytowe – Operacja mająca na celu zatrzymanie załamania na rynku kredytowym i na rynku kredytów między bankowych (wibor). Polega ona na odkupie przez bank centralny obligacji korporacyjnych, listów zastawnych, papierów opartych na aktywach (wierzytelności, MBS), hipotek i innych złych kredytów. Wiąże się ona ze znacznym pogorszeniem bilansu banku centralnego oraz z zachęceniem banków do sprzedaży wyżej oprocentowanych ryzykownych kredytów. Prowadzone jest ono równolegle z luzowaniem ilościowym przed FED.
Luzowanie Jakościowe – Zakup przez bank centralny obligacji państw o dużym ryzyku. Celem jest zmniejszenie rentowności obligacji, co powoduje redukcję kosztów obsługi zadłużenia i zmniejszenie ekspozycji na ryzyko banków komercyjnych. Zmienia ono, jakość bilansu banku centralnego oraz podwyższa ono jego ryzyko, nie zmienia za to jego wielkości.
Stosował je EBC dla obligacji zagrożonych krajów strefy euro tzw. PIIGS w latach 2009-2012 roku.
Operacje Twist – Sprzedaż obligacji krótkoterminowych i wykup długoterminowych. Ma ono spłaszczyć krzywą dochodowości nie powodując inflacji ani nie narażając banku centralnego na podwyższone ryzyko. Powoduje ona zmianę aktywów wierzycieli danego kraju. Zastosował ją FED w 2009 roku.
Reverse Repo – Transakcja polegająca na wypożyczeniu lub sprzedaży z opcją odkupu obligacji państwowych bankom komercyjnym. Jej celem jest ściągniecie nadmiaru gotówki z rynku między bankowego, obecnie jest ona stosowana przez FED, jako narzędzie zmniejszające skutki luzowania ilościowego.
Odwrotną transakcją jest Repo, czyli pożyczanie bankom pieniędzy w pod zastaw obligacji, ma ona zwiększyć płynność w sektorze bankowym kosztem inflacji.
Ujemne stopy depozytowe – Wprowadzenie opłat za trzymanie pieniędzy na lokatach (zwłaszcza overnight) w banku centralnym oraz dopłaty z BC za pożyczenie od niego pieniędzy na akcje kredytową,. Główny cel tego narzędzia to rozpędzenie akcji kredytowej. Drugim jest wprowadzenie nadpłynności do systemu bankowego. Istotną wadą tego narzędzia jest generowanie potężnego bodźca inflacyjnego. Użyta przez bank Szwecji w 2009r.
Fundusze Ratunkowe – ideą tego rozwiązania jest stworzenie specjalnego funduszu, który miałby skupować obligacje zagrożonych krajów strefy Euro, a w zamian emitować obligacje o najwyższym ratingu i niskich rentownościach. Miał być wyposażony w specjalną linię kredytową z EBC. Działał on, jako Europejski Fundusz Stabilizacji Finansowej (EFSF).
Bezpośrednie Transakcje Monetarne – nieograniczony zakup obligacji przez specjalny fundusz pod kontrolą banku centralnego. Główną różnica względem luzowania polega na tym, że nie zmienia ona w istotny sposób bilansu banku centralnego.
Zły Bank – Koncepcja poruszana przy rozważaniach odnośnie kontrolowanej upadłości banków krytycznych dla systemu (too big to fail) w strefie euro oraz ryzyku niewypłacalności skoków w Polsce. Polega ona na stworzeniu specjalnego banku, którego w razie wystąpienia ryzyka systemowego skupować by złe długi banków i pomagał w ich likwidacji. Niestety w dyskusji mało jest głosów odnośnie premiowania w ten sposób ryzykownych kredytów oraz kwestii ich odzyskania przez zły bank.
——-
Transcript in English
In addition to the well-known tools such as changing OF interest rates, making transactions in the OTC market , intervention currency buying or money printing by central banks and banking supervision have in your arsenal of tools are also unconventional. Such as the recently fashionable quantitative easing QE. They serve maintain the exchange rate, increasing the liquidity of the financial markets crisis prevention, piercing the bubble or „stimulate „the economic activity.
In the post I will concentrate on them and briefly describe their mechanism of action and effect on the market. Skipping drastic government- legislative tools such as the introduction of foreign exchange, nationalization of banks and price freeze because their mechanism of action and purpose is very different and the consequences are often dire. Besides, it is not known whether current tools cannot bring tragic consequences for the economy, everything is still ahead of us :-).
Quantitative easing – This operation changes the size and composition of central bank balance sheet by buying bonds on the secondary market . The expected result of this operation is the flattening of the yield curve and a decrease in bond yields. This operation recently is widely used by the Fed and the Bank of England BOE.
An interesting fact is that it does not cause hyperinflation despite the transfer to financial system billions of dollars, the probable cause of this fact is that the money has been transferred into the market between the bank and not to the real economy (Piotr Kuczynski theory).
Credit Easing – operation aimed at halting the collapse of the credit market and the credit market between banks (wibor). It involves the repurchase by the central bank corporate bonds, mortgage bonds, asset-backed securities (Debts, MBS), mortgages and other bad loans. It is associated with a significant deterioration in the balance sheet of the central bank and of encouraging banks to sell higher -interest risky loans. It is conducted in parallel with the quantitative loosening by the Fed.
Qualitative Easing – Purchase of bonds by the central bank of countries with high risk. The aim is to reduce bond yields resulting in a reduction in debt service costs and reduce its exposure to the risk of commercial banks. It alters the quality of the balance sheet of the central bank, and it increases the risk, but it doesn’t have and influence on amount of central bank balance sheet.
He used them for ECB bond endangered Eurozone countries called. PIIGS in 2009-2012 year.
Operation Twist – Sales of short-term bonds and buy long-term by a central bank. It has to flatten the yield curve without causing of inflation or exposing the central bank increased risk. It causes a change in the assets of the country’s creditors. It was used the Fed in 2009.
Reverse Repo – Transactions involving the loan or sale and repurchase of government bonds to commercial banks. Its goal is the recovery of the excess cash from the market between the banks, now it is used by the Fed as a tool to reduce the effects of quantitative easing.
The Repo transaction is or lending money to banks secured bond is to improve liquidity in the banking sector at the expense of inflation.
Negative deposit rates – Introduction of charges for keeping money on investments (especially overnight) at the central bank and additional payment of CB for borrowing money from him to share the credit. The main goal of this tool is accelerate of lending action. The second is the introduction of excess liquidity in the banking system. A significant disadvantage of this tool is to generate a powerful stimulus target. It was used by Sweden Central Bank in 2009.
Rescue Funds – the idea of this solution is the creation of a special fund that would buy up bonds at risk of Eurozone countries, and in return issue bonds with the highest credit rating and low yields. This fund would granted a special credit line with the ECB. He acted as the European Financial Stability Fund (EFSF).
Direct Monetary Transactions – unlimited purchase of bonds by a special fund under the control of the central bank. The main difference with respect to loosening is that it does not adversely affect significantly the balance sheet of the central bank.
Bad Bank – Concept addressed the considerations relating to bankruptcy of banks controlled system critical (too big to fail) in the euro area and the risk of insolvency mutual banking system in Poland. It involves the creation of a special bank which, in the occurrence of a systemic risk to buy up bad debts of banks and helped in their liquidation. Unfortunately, there is little discussion about regarding bonus by making risky loans and recovery of bad liabilities by the bad bank.
Polecane książki o tematyce finansowej. Kupując wspierasz portal.
